10 Genius Ideas

Σήμερα τα παιδιά του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου επέστρεψαν στα σχολεία. Πολλοί γονείς περίμεναν πώς και πώς αυτήν την επιστροφή στην κανονικότητα, άλλοι ανησυχούν για όλο αυτό, για άλλους ισχύουν και τα δύο. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκετε, σίγουρα θα υποδεχτείτε το μεσημέρι στο σπίτι ένα ή περισσότερα παιδιά, η ψυχολογική κατάσταση των οποίων θα είναι διαφορετική από αυτήν που είχαν σε κάθε προηγούμενη επιστροφή τους. Όλη αυτή η νέα πραγματικότητα έχει καταγραφεί βαθειά μέσα τους και είτε το διαχειρίζονται περισσότερο είτε λιγότερο, τους επηρεάζει καθοριστικά. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε εμείς, όταν γυρίσουν πίσω στο σπίτι και τα συναντήσουμε; Τι αντιδράσεις πρέπει να περιμένουμε; Πώς αντίστοιχα πρέπει να αντιδράσουμε εμείς;

Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις μας δίνει καίριες απαντήσεις η Συμβουλευτική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου. 

Η επιστροφή των μαθητών στην καθημερινότητά τους είναι κάτι απαραίτητο στην επαναφορά της σταθερότητας και συχνά προλαμβάνει ή περιορίζει το τραυματικό στρες μετά από μια κατάσταση ανάλογη αυτής που ζήσαμε.

Όσον αφορά τις σχολικές υποχρεώσεις τους , επειδή αρκετά παιδιά παρακολουθούσαν διαδικτυακά μαθήματα, η επαφή τους με την μαθησιακή διδασκαλία δεν διακόπηκε ολοκληρωτικά οπότε στο χρονικό διάστημα που έχει απομείνει αναμένεται να προσαρμοστούν εύκολα στο ρυθμό διδασκαλίας και στο διάβασμα στο σπίτι.  Είναι σημαντικό οι γονείς να επαναφέρουν τις ώρες ύπνου, πρωινού ξυπνήματος,  γεύματα, και δραστηριότητες τους όπως ήταν πριν την εφαρμογή των μέτρων ενάντια στην εξάπλωση της πανδημίας ώστε να βοηθήσουν στην επαναφορά τους στην καθημερινότητα που γνωρίζουν, συμπεριλαμβανομένης και την απασχόλησή τους σε οθόνες.

Αν κάποια παιδιά δεν είχαν ενημερωθεί για τους λόγους που άλλαξε η καθημερινότητά τους, καλό είναι να τους μιλήσουν οι γονείς διότι στην επαφή τους με τα άλλα παιδιά θα πάρουν πληροφορίες και εντυπώσεις από άλλους και θα ήταν καλύτερα να τα γνωρίζουν από την οικογένειά τους. Δεν θα είναι ότι το καλύτερο να αιφνιδιαστούν με τις αλλαγές που θα δουν σχετικά με τις αποστάσεις για παράδειγμα των θρανίων τους, από τους άλλους μαθητές, για τις ημέρες που θα πηγαίνουν για μάθημα, τους κανόνες των διαλειμμάτων αλλά και άλλα πολλά για τα οποία θα χρειαστούν χρόνο για να προετοιμαστούν και να συζητήσουν με τους γονείς τους.

Μετά την πρώτη ημέρα της επιστροφής στο σχολείο δώστε προσοχή στα συναισθήματα που τους δημιουργήθηκαν. Η δική σας προετοιμασία για τις αντιδράσεις τους είναι απαραίτητη καθώς μπορεί να εκδηλώσουν συναισθήματα θυμού , απογοήτευσης και δυσκολία να δεχτούν τις αλλαγές. Ακούστε τα όχι με διάθεση να τα πείσετε  κάνοντας ερωτήσεις και δίνοντας συνεχείς συμβουλές αλλά να τα βοηθήσετε να αποφορτιστούν δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη ότι θα νοιώσουν καλύτερα τις επόμενες ημέρες. Καθώς γνωρίζουμε ότι τα παιδιά θα βρουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν κάθε δυσκολία που πρέπει να αντιμετωπίσουν και συνήθως η προσαρμογή τους είναι πολύ καλύτερη από των ενηλίκων.

Ένα σημαντικό ρόλο θα παίξουν και οι καθηγητές στην προσαρμογή τους στην νέα κανονικότητα όταν με ικανά επίπεδα ανθεκτικότητα και θετική διάθεση. Μπορούν να διευκολύνουν τα παιδιά διατηρώντας ελαφρύτερες προσδοκίες τόσο σε απόδοση όσο και σε δουλειά για το σπίτι. Επίσης μπορούν κι εκείνοι να βοηθήσουν μεταφέροντας στο παιδιά ότι ο όποιος φόβος είναι κάτι απόλυτα κατανοητό, έχει λογική και υπάρχει σε όλους μας αλλά ότι υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι διαχείρισής του. Οι σχολικοί ψυχολόγοι πρέπει επίσης να είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ δασκάλων, μαθητών και γονέων.

Ανάλογα με την ηλικία τους κάποια μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μιλώντας συνέχεια για αυτά, κάποια θα το αποφεύγουν σαν να μην συνέβη τίποτε και άλλα δεν έχουν ακόμα τα λόγια. Το κάθε παιδί έχει το δικό του τρόπο αντίδρασης όπως και χρόνο προσαρμογής. Μπορεί να εμφανίσουν ευερεθιστότητα, ψυχοσωματικές ενοχλήσεις όπως πονοκέφαλο, να μην μπορούν να συγκεντρωθούν και να δυσκολεύονται στον ύπνο. Η προσοχή που μπορούμε να τους δώσουμε και η διαθεσιμότητά μας θα είναι σημαντική  ώστε να τα παροτρύνουμε να εκφράσουν τις ανησυχίες τους για τις αλλαγές γύρω τους καλλιεργώντας τους το συναίσθημα ασφάλειας. Θα χρειαστεί να τα βεβαιώσουμε ότι μπορούν να μοιραστούν μαζί μας οτιδήποτε θέλουν.

Ορισμένα λοιπόν παιδιά θα επιστρέψουν γρήγορα και ανώδυνα στην ρουτίνα τους και κάποια άλλα για διαφορετικούς λόγους θα δυσκολευτούν στην ανάκαμψη και ίσως βιώσουν έντονο στρες. Ας έχουμε τις κεραίες μας σηκωμένες για συμπεριφορές όπως απόσυρση και ανάγκη για παραμονή στην καθημερινότητά που είχαν πριν την άρση των μέτρων, αποδιοργάνωση και αδυναμία συγκέντρωσης στις δραστηριότητές τους, επιθετικότητα προς οικείους τους, ανάγκη για υπερβολική προστασία. Μέχρι τα 2 έτη αντιδράσεις όπως κλάμα, φαινομενικά ανεξήγητη γκρίνια και συνεχή επιθυμία για αγκαλιά μπορεί να είναι ενδείξεις ανασφάλειας. Τα νήπια συνήθως εμφανίζουν συμπεριφορές παλινδρόμησης όπως να επιστρέφουν σε ύπνο μαζί με τους γονείς ή να έχουν δυσκολίες με την τουαλέτα. Σε σχολικές ηλικίες, εκφράζουν το άγχος τους με αγωνία και φόβο για την πιθανότητα να ξανασυμβεί αυτό που μόλις έζησαν. Για όλες αυτές τις συμπεριφορές αν η ένταση και η διάρκειά τους είναι μεγάλη, θα ήταν καλό να μιλήσετε με ειδικό ψυχικής υγείας.

Το άγχος των ενηλίκων όπως και ο θυμός, η αίσθηση έλλειψης ελέγχου και ανασφάλειας για το μέλλον είναι αναμενόμενα. Όμως αν δεν τα έχουμε διαχειριστεί είναι σαφές ότι δεν θα μπορούμε να παραδειγματίσουμε ηρεμία και ασφάλεια στα παιδιά μας όταν οι ίδιοι παλεύουμε με αυτά και οι πιθανότητες να τους τα μεταδώσουμε είναι μεγάλες. Γι` αυτό ας δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στην αναγνώριση των προσωπικών μας αγωνιών. Οι κατάλληλες μέθοδοι διαχείρισής τους θα μας βοηθήσουν να ανακάμψουμε σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο. Το δικό μας συμπεριφοριστικό παράδειγμα θα αποτελέσει δίδαγμα για τα παιδιά όσον αφορά την αντιμετώπιση δυσφορικών συνθηκών αβεβαιότητας και ανασφάλειας.